Na młodych ludzi, chcących zawrzeć ślub kościelny czeka prawdziwy tor przeszkód, którego pokonanie wiąże się z załatwieniem mnóstwa formalności. Zanim wypowiemy sakramentalne “tak” przed ołtarzem musimy spełnić szereg warunków i skompletować kilka dokumentów.
Narzeczeni powinni zgłosić się 3 miesiące przed planowanym ślubem do parafii jednego z nich. Zgodnie z tradycją jest to najczęściej parafia przyszłej panny młodej. Należy przedstawić dowody osobiste oraz świadectwa chrztu, wystawione nie wcześniej niż przed trzema miesiącami. Można je uzyskać w kancelarii parafii w której chrzest miał miejsce. Świadectwo powinny zawierać także adnotacje o przystąpieniu do sakramentu bierzmowania. Wdowcy zobowiązani są przedstawić także kościelne akty zgonu nieżyjącego współmałżonka.
Ksiądz przeprowadza rozmowę z narzeczonymi – coś w rodzaju krótkiego wywiadu, mającego ustalić czy są stanu wolnego oraz czy nie istnieją przeszkody uniemożliwiające zawarcie małżeństwa kościelnego. A więc możemy się spodziewać pytań dot. min. zdrowia seksualnego. Z rozmowy tej sporządzany jest protokół przedślubny.
Małżeństwo konkordatowe niesie za sobą skutki urzędowe. W związku z tym przed ślubem, przyszła młoda para musi razem złożyć wizytę w Urzędu Stanu Cywilnego i uzyskać zaświadczenie stwierdzające brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa. Dodatkowo w urzędzie trzeba złożyć oświadczenie w sprawie nazwisk przyszłych małżonków i ich dzieci.
Narzeczeni zobowiązani są do odbycia trzech spotkań w parafialnej poradni rodzinnej. Nauki, prowadzone przez osoby świecka dotyczą przygotowania do życia w rodzinie. Dodatkowo należy wziąć udział w katechezach prowadzonych przez księdza, jednak narzeczeni posiadający ukończony w szkole średniej kurs przedmałżeński mogą być zwolnieni z tego obowiązku.
Przed ślubem w parafiach narzeczonych przez dwie niedzieli muszą być ogłaszane zapowiedzi. Prośbę o wygłoszeni zapowiedzi w innej parafii sporządza duszpasterz, który sporządza protokół przedślubny.
Kościół wymaga od narzeczonych dwukrotnego przystąpienia do sakramentu pokuty. Druga spowiedź powinna mieć miejsce na krótko przed ślubem. Fakt odbytej spowiedzi powinien być potwierdzony przez spowiednika podpisem na specjalnym zaświadczeniu.
Ślub można zawrzeć w dowolnej parafii – wymagane jest wtedy uzyskanie od proboszcza macierzystej parafii tzw. licencji. Wystawia się ją po ukończeniu katechez przedślubnych i wizytach w poradni rodzinnej oraz po wygłoszeniu zapowiedzi.
W umówionym terminie (zazwyczaj kilka minut przed ceremonią) młodzi stawiają się w kancelarii parafialnej wraz ze świadkami i podpisują akt zawarcia małżeństwa.
Praktykujący katolicy zawierają małżeństwo podczas Mszy świętej, jeśli pozwala na to organizacja liturgii w świątyni. W przeciwnym razie małżeństwo błogosławi się poza Mszą świętą, w obrzędzie połączonym z Komunią świętą. Nie dopuszcza się sprawowania obrzędów zawarcia małżeństwa poza świątynią.
Podsumowując, do zawarcia małżeństwa konkordatowego niezbędne będą następujące dokumenty
- dowody osobiste,
- metryki chrztu (nie starsze niż 3-miesięczne),
- zaświadczenia o bierzmowaniu (o ile nie ma stosownej adnotacji na świadectwie chrztu),
- zaświadczenie z Urzędu Stanu Cywilnego o braku okoliczności wykluczających zawarcie związku małżeńskiego,
- potwierdzenie odbycia nauk przedmałżeńskich i spotkań w poradni rodzinnej,
- zaświadczenie o wygłoszeniu zapowiedzi (o ile były głoszone w innej parafii),
- zaświadczenia o odbyciu dwóch spowiedzi przedślubnych,
- odpisy aktu urodzenia, które można pobrać tylko w USC właściwym ze względu na
miejsce urodzenia.
Dodatkowo przydatne mogą okazać się świadectwa z Religii oraz ewentualne zaświadczenie o ukończeniu kursu przedmałżeńskiego