Ślub mieszany to związek dwojga ludzi różnego wyznania. W takich przypadkach czeka Was nieco więcej formalności niż zazwyczaj. Niestety związek pary mieszanej nie zawsze jest możliwy. Poniżej znajdziecie szczegółową analizę różnych przypadków.
Ślub mieszany w kościele rzymsko-katolickim
Katolik, który chce wejść w związek z osobą innego wyznania (lub ateistą) musi udać się do biskupa, aby ten wydał dyspensę. W tym celu udajecie się do proboszcza parafii, w której planujecie ślub. Formalności nie są uciążliwe. Osoba wiary rzymsko-katolickiej oświadcza, że „odsunie od siebie niebezpieczeństwo utraty wiary” i przyrzeka, że wychowa dzieci po katolicku.
Zgodnie z zaleceniami nie wskazane jest, aby ślub mieszany celebrować na mszy świętej. W trakcie składania przysięgi osoba niewierząca pomija tekst „Tak mi, Panie Boże, dopomóż”. Dokładny tekst określany jest przez księgi liturgiczne.
Będziecie również potrzebowali dyspensy od biskupa jeżeli ślub ma odbyć się z osobą nieochrzczoną. Zapotrzebowanie zgłasza wikariusz w imieniu proboszcza parafii.
Prawosławni, a ślub mieszany
Osoba prawosławna ma prawo wziąć ślub z partnerem, tylko i wyłącznie wtedy gdy, druga strona jest chrześcijaninem (wymagany jest akt chrztu). W takim wypadku należy dostarczyć do cerkwi akt chrztu oraz pozwolenie od swojego biskupa.
Kościół ewangelicko-augsburski
Śluby Ewangelików nie są sakramentem dlatego przepisy nie są rygorystyczne (w przeciwieństwie do katolicyzmu i prawosławia). Formalności są prostsze jeżeli partner jest chrześcijaninem.
Judaiści
Religia judaizmu nie uznaje mieszanych związków. Jedynym rozwiązaniem pozostaje zwarcie ślubu w amerykańskiej synagodze reformowalnej.