Obrączka i pierścionek – na którym palcu?

Dodane przez administrator
31
styczeń

Jak już wiemy zgodnie z tradycją i ogólnym ustaleniem pierścionek zaręczynowy nosi się na serdecznym palcu prawej dłoni. Po ślubie na tym samym palcu powinna znaleźć się obrączka.
Ale co wtedy zrobić pierścionkiem zaręczynowym? Kiedy go zdjąć i czy w ogóle? Teoretycznie większość osób przekłada go na palec serdeczny ale lewej dłoni, lecz metod jest wiele, albo nosimy obydwa na serdecznym palcu prawej dłoni, lecz tu musimy zdawać sobie sprawę że będą się o siebie rysować, a złoto jest bardzo na to narażone. Tak naprawdę od Ciebie zależy gdzie powędruje pierścionek zaręczynowy.

Co zrobić z pierścionkiem zaręczynowym w trakcie ceremonii?
Najlepiej na ten moment założyć pierścionek zaręczynowy na lewa dłoń, by Pan młody przy zakładaniu obrączki się nie pogubił co często się zdarza, a do tego ten moment pięknie wygląda na zdjęciach. Jeśli natomiast będziesz mieć rękawiczki, najlepiej zaręczynowy zostawić w domu, by nie zgubić.
Obrączka jest najważniejszym elementem tego dnia, a więc warto już eksponować jako jedyną na palcu (prawa dłoń, palec serdeczny). Zdarza się iż w dzisiejszych czasach staje się modne zakładanie obrączki tylko przy okazji, lub okazjonalnie, a resztę dnia leży sobie schowana w domu, ale czy ten symbol czasami nie powinien być cały czas na naszym palcu. Modne staje się także noszenie obrączki na łańcuszku, rzemyku itp. Ale pozwolicie że my jednak zaproponujemy aby została na palcu cały czas, dobrze dobrana obrączka, może non stop być na palcu i nawet nie odczujecie jej obecności, a tym bardziej jest to miejsce gdzie jest najmniejsze ryzyko zagubienia. Noszenie obrączki nie jest przymusem, czy też obowiązkowe, ale na pewno jest miłym zwyczajem.
Trochę teorii i historii
Historia ślubnej obrączki wiąże się z także z pierścionkiem zaręczynowym, iż używanie jego w zaręczynach jak i samej ceremonii zaślubin. Już nawet starożytni Egipcjanie wyznawali, że metal na kształt kółka (w późniejszych czasach coraz bardziej ozdabiane) było znakiem nieśmiertelnej miłości i przywiązania. Sam zwyczaj wymieniania się obrączkami pochodzi z Rzymu, gdzie wymieniano się pierścionkami jako symbol powiązania, i przynależności do siebie. Obrączka ma swoją klasę, ale i nie bez powodu jest okrągła, pomijając fakt iż dobrze dopasowana bardzo dobrze leży na palcu ale także symbolizuje brak początku i końca, symbolizują wieczność i nieskończoność.




W XIII wieku w kręgach dworskich najbardziej popularnym podarunkiem wśród kochanków były pierścienie. Rzymski zwyczaj ofiarowywania pierścionka zaręczynowego jako gwarancji dopełnienia kontraktu małżeńskiego został usankcjonowany przez Kościół, a następnie, na początku XIII wieku, spopularyzowany. Pierścienie dawane w dowód miłości często miały wyryte krótkie napisy, jak „Amor”, „Jam twój, ty moja”. Chętnie używano motywu dwu złączonych dłoni symbolizującego nierozerwalną więź kochanków.

A dlaczego prawa dłoń?
Od początku panował zwyczaj noszenia obrączki na prawej ręce, lecz z czasem został zmieniony, i obrączka trafiła na lewą dłoń na znak podporządkowania się mężowi. Do dziś Amerykanie noszą obrączki na lewej dłoni, natomiast w większości Europy pozostał zwyczaj noszenia obrączki na prawej dłoni. Niegdyś było wytłumaczenie noszenia obrączki na lewej dłoni, powodem były wierzenia i przesądy iż żyła tego palca prowadzi bezpośrednio do serca.
Obrączki założone podczas ślubu na serdeczny palec prawej ręki, stają się zastawem danym jako rękojmia. Dla upamiętnienia tego ważnego w życiu wydarzenia można na wewnętrznej stronie obrączki wygrawerować datę ślubu, inicjały lub dewizę. Często przed włożeniem obrączki młodzi całują ją przed włożeniem na palec, miły i znaczący gest.

o1 o2 ologo

Post a Comment